Trailrespect: wat is het?

Trailrespect is een term die onder mountainbikers vaak gebruikt wordt. Maar wat is het eigenlijk? De betekenis laat zich natuurlijk al een beetje raden: trailrespect draait om zuinig zijn op de routes en de omgeving.

Zeker als het weer vaker en harder regent, in de herfst en winter dus, kom je de term trailrespect tegen, al dan niet voorzien van een oproep om vooral even niet te gaan rijden. Hoe zit dat?

Als gravelbiker of mountainbiker weet je het eigenlijk al: als het erg nat is kunnen de trails op sommige plekken veranderen in een behoorlijke modderpoel. In kuilen en bochten blijft water staan en dat water verandert samen met de toplaag van de trail in een flinke plas modder. Als je op zo’n moment door die modder heen jakkert, trek je vaak diepe sporen en als het water later weer de bodem intrekt, blijf je die sporen zien en voelen. Als een stuk zachte grond, of als een klein kuiltje, waar het water nóg langer blijft staan en waardoor de slijtage alleen maar toeneemt. En dan verandert een trail, die ooit een prachtige flow had in een aaneenschakeling van kuilen, putten en sporen, waarin je nauwelijks nog je eigen lijn kan kiezen, laat staan tempo maken.

Trailrespect draait dus om respect hebben voor het pad, zodat de mensen die na jou komen er net zo goed van kunnen genieten als jij.

Maar dan rij je toch om zo’n modderplas heen?

Dat lijkt aantrekkelijk, en velen doen het ook. Maar terwijl je het deel van de trail waar de plas ligt, ontziet, rij je de planten langs de kanten stuk. En dat is natuurlijk zonde van het bos, en niet zo netjes naar de beheerder van het terrein. Maar het is ook dé manier om in een paar weken een leuk, smal en bochtig singletrailtje te veranderen in een brede rijbaan.  

Geldt trailrespect alleen bij natte omstandigheden?

Nee, trailrespect geldt altijd. Maar onder natte omstandigheden wordt er wel het meest om trailrespect gevraagd. Al is het maar omdat het tijdens herfst vaak het natst is, maar er ook veel mensen hun wegfiets verwisselen voor een gravelbike of mountainbike. Maar het is hartstikke goed mogelijk dat er tijdens extreem droge periodes een oproep voorbij komt om de routes even met rust te laten. Het klinkt wellicht raar, maar onder extreem droge omstandigheden kan een mountainbiketrip dezelfde schade aan de trail veroorzaken. Dan niet doordat de bodem verandert in een modderpoel, maar doordat de toplaag van de trail gaat stuiven. Een mooie kombocht verandert dan opeens in een stuk zacht zand en dat rijdt ook niet lekker.  

Wat kun je doen?

De makkelijkste manier is natuurlijk om niet te gaan rijden. Daarom wordt trailrespect, zeker op drukke en populaire routes, vaak in een adem genoemd met de oproep om even thuis te blijven. Veel populaire mountainbikegebieden zijn goed te vinden op social media en vaak wordt daar goed gecommuniceerd over de omstandigheden op de trails. Kijk voor je vertrekt dus altijd even of je daar meer over kan vinden.

Wil je niet bij elke regenachtige periode binnen zitten? Logisch! Dan kan je natuurlijk de weg op gaan. Ook op asfalt kan je prachtige routes rijden en met een lange tocht heb je nog een leuke duurtraining ook. Zeker met een gravelbike is dat geen gek idee. Maar als je dicht bij een route woont, kun je ook kijken of je een bijdrage aan het onderhoud van de route kan leveren.

Want hier komt nóg een reden om niet te rijden om de hoek kijken: de meeste trails in Nederland worden onderhouden door teams van vrijwilligers. Mensen die er dus in hun vrije tijd opuit gaan om die gave route voor jou een beetje mooie te houden. Bijvoorbeeld door de afwatering van de route te verbeteren. En die teams kunnen wellicht nog wel een paar handen extra gebruiken. Dus kijk eens op internet of je kan helpen!